Column Rob van Nes: Een nieuw seizoen!

Een nieuw seizoen, 

Hebben jullie dat ook? Na de laatste balomwentelingen in juni heb ik zoiets van effe wat anders. Maar juli is nog niet om als het al weer gaat kriebelen. Al meer dan 50 jaar lang kijk ik hoogzomer al weer uit naar het nieuwe seizoen. Wellicht een defect in mijn DNA, ik kijk bij 35 graden ook al uit naar het skiseizoen, maar van jongste jeugd tot als oude veteraan is de start van het nieuwe hockeyseizoen een klein feestje. Was dat altijd (ook) als acteur in het veld, er is dit seizoen iets veranderd. Ik heb Veteranen A vorig seizoen laten weten te willen stoppen met een kampioenschap. Dat hebben ze goed in hun oren geknoopt. Ze hebben zich iedere wedstrijd tot het uiterste ingezet om mij uit de opstelling te kunnen schrappen, een mooi kampioensfeest als gevolg.

Gelukkig had heren 1 nog wel een plaatsje voor mij. Weliswaar op de bank, maar daar heb ik sinds mijn eerste jaar als coach van de nhcherenmannenelite (3x woordwaarde) sinds het seizoen 1984-1985 zo’n 10 competities rondgehangen. Dat plekje was nog warm. Natuurlijk waren er de nodige voorwaarden. Niet financieel, ik ben van de oude stempel, categorie ‘een club dat ben je zelf’ dat vereist een bijdrage in de kosten (= contributie) en in de werkzaamheden (= vrijwilligerswerk). De voorwaarden waren een team dat er zin in heeft en met een gezonde ambitie en een begeleidingsteam op basis van vriendschap. Om met het laatste te beginnen, dat staat. Simone en ik hadden al jaren de ambitie een keer een team samen te doen en met Esra is er een trainer en coach gekomen met veel sportieve ambitie en een leeftijd om daar ook iets mee te doen. Zoals aan het einde van ieder seizoen was het ook dit jaar weer zo dat de selectie aanvankelijk uit 7 man leek te bestaan, maar nu we aan de vooravond van de eerste competitiewedstrijd staan hebben we zelfs een luxeprobleem. Een lijst van 20 gasten die er zin in hebben. Een fantastische mix van 30 plus en heel ervaren, 20-30 met de nodige jaren heren 1 en jonkies met veel talent. Een geweldig stel gasten, sportief gedreven maar ook in voor een geintje en een feestje. Uiteindelijk spelen we nog lang geen hoofdklasse, dus ook dat moet kunnen. 

Er gaat een verhaal rond dat de spelers van Heren 1 betaald gaan worden. Laat ik dat meteen uit de wereld helpen. Ja, er is een puntenplan. Een nog vast te stellen aantal euri per behaald punt. Maar dat wordt niet door de club (de leden) betaald. Heren 1 kost de vereniging in het komende seizoen ongeveer de helft van wat het afgelopen seizoen heeft gekost. Een besparingen van duizenden euro. Een belangrijk deel van die puntenpremie wordt betaald door het begeleidingsteam die daarvoor haar vrijwilligersvergoeding beschikbaar stelt. Daarnaast gaat het team de helft van haar trainingen zelf verzorgen waarmee het een dure trainer van buitenaf bespaart. Tot slot heeft iedere speler de taak om zelf een sponsor te vinden voor dit plan. Zo bespaart de club veel geld en kunnen wij experimenteren met iets wat overigens niet nieuw is. Veel voetbal- en hockeyverenigingen hebben dit ook. 

Graag zien wij jullie bij onze thuiswedstrijden langs de lijn en omdat onze tegenstander deze rubriek toch niet lezen verklap ik jullie vast onze speelwijze. Degenen die mij columns vaker hebben gelezen kennen mijn voorkeur voor het 3-2-3-2 systeem, 5 verdedigers, 5 middenvelders en 5 aanvallers. Met heren 1 gaan we dat ook spelen. In de oefenwedstrijden was het nog even wennen, maar het gaat steeds beter. Komt zelf zien hoe het team zich, als het goed is, per wedstrijd zich daar beter in gaat bekwamen. Uiteraard staan de spelers en het begeleidingsteam voor jullie klaar om toe te lichten hoe je het met je eigen team kan spelen.    

Wij zien jullie graag langs de lijn. De eerste ronde nog uit in het verre Maarssen, maar de 15e in eigen stadion. Tot dan. 

 

Columns Rob van Nes Overzicht