De winterstop zit er bijna op. Veel teams hebben in de zaal gespeeld en de oudere jongeren konden zich wederom laten kronen als beste in de Midwintercompetitie. 

Suggesties voor coaches, trainers, managers en scheidsrechters.

In het afgelopen seizoen heb ik een aantal columns geschreven met overwegingen voor coaches. Teruglezend best wel lange verhalen waar jullie je doorheen moesten worstelen. Misschien beter om iets vaker maar veel korter te schrijven. Zoals je in de koptekst ziet gaat het om suggesties. Geen tips, laat staan instructies. Mijn doel is niet meer dan je uit te dagen om ook op een andere manier naar het spel te kijken en dan te beslissen of je er eventueel iets mee wil of kan doen.

Auteur: Rob van Nes

Na een (te) lange break zijn we de wei weer in. Nou ja wei, zo noemden we het in de tijd dat de ondergrond nog groen in zwart aan je knieën bleef plakken. Ik ben wat ouder ja, speelde mijn eerste wedstrijd op een Veluwse wei in het oprichtingsjaar van de N.H.C., 1967. Onze huidige prachtige kunstgrasvelden hebben weinig meer weg van een weide. En eerlijk gezegd het spelletje zelf is ook behoorlijk veranderd. Gek genoeg lijkt de coach maar langzaam mee te ontwikkelen.

5-5-5- spelen zonder te veel mensen in het veld te hebben….

In ‘the good old days’ van het hockey baseerden coaches hun opstelling op basis van een 2-3-5-tactiek. Twee backs, drie middenvelders waarvan de middelste spil werd genoemd en vijf aanvallers. De midvoor, rechts- en linksbuiten en rechts- en linksbinnen. We hebben het over de tijd dat de Noordwijkse Hockey Club werd opgericht en het veld, gewoon gras met kalklijnen, nog tramrails had. 

Om wedstrijden te winnen heb je betere spelers nodig dan de tegenpartij. Maar als dat nu in balans is, hoe win je de wedstrijd dan? En kun je met iets mindere spelers toch ook winnen? De sleutel zit in de opstelling! Lees meer hierover in deze column van Rob van Nes (oud NHC trainer en coach).